Rozpoczął się remont wieży widokowej

Rozpoczął się remont wizytówki Sopotu, a także województwa pomorskiego – znanej wszystkim latarni a jednocześnie wieży widokowej. Obiekt utrwalony na tysiącach zdjęć odwiedzających miasto turystów oraz na wielu pocztówkach – to część głównego budynku Pomorskie Centrum Reumatologiczne w Sopocie.

Obecnie obudowany czworoboczną wieżą komin Zakładu Rehabilitacji Leczniczej z oszkloną galeryjką
u szczytu pełni rolę miejsca widokowego oraz latarni morskiej, ale przede wszystkim nadal pełni funkcję komina odprowadzającego spaliny z kotłowni gazowej zaopatrującej w ciepło oraz ciepłą wodę wszystkie budynki w lokalizacji przy Grunwaldzkiej 1-3 w Sopocie. Wieża, w której znajduje się komin kotłowni jest integralną częścią naszego szpitala. Jej wyłączenie z użytkowania spowodowane złym stanem technicznym, a przez to groźba wyłączenia lub uszkodzenia komina, mogłaby doprowadzić to wstrzymania pracy kotłowni, co jest równoznaczne ze wstrzymaniem prowadzenia działalności medycznej w Zakładzie Rehabilitacji Leczniczej, przyjmującym kilkuset pacjentów dziennie.

Remont jest możliwy dzięki wsparciu Samorządu Województwa Pomorskiego, miasta Sopot, oraz Pomorskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.

Rys historyczny.

Wobec uzyskania przez Sopot praw miejskich i tytułu uzdrowiska, ze względu na uciążliwości dymiących kominów w 1903 roku zburzono cały kompleks, wznosząc w przeciągu 8 miesięcy nowy. Projektantami nowego Zakładu Balneologicznego był Heinrich Dunkel i Paul Puchmuller. Projekt konsultowany był przez specjalną komisję miejską, która oglądała podobne budowle w uzdrowiskach za granicą. Prace budowlane wykonała ekipa architekta Josepha Moschalla, prace rzeźbiarskie (m.in. syrenę i trytona oraz herb miasta umieszczone nad głównym portalem) Fenzloff, a witraże Ferdynand Mueller z Quedlinburga. We wnętrzu urządzono 48 pomieszczeń, w których oferowano kąpiele: słodkowodne, w podgrzewanej wodzie morskiej, solance z kwasem węglowym, mieszane z otrębami, igliwiem świerkowym itp. W budynku znajdowały się cele książęce, o wyższym standardzie i cele z wannami dla dzieci. W południowo- wschodnim narożniku budynku umieszczono specjalne sale do kąpieli błotnych w borowinie, a na parterze sale do wypoczynku, masaży oraz kąpieli leczniczych. Zakład został otwarty do użytku 1 sierpnia 1904 roku.

W 1903 roku aby komin kotłowni zasilającej w ciepło cały obiekt Zakładu Balneologicznego nie szpecił budynku postanowiono obudować go tworząc wieżę widokową. Po zainstalowaniu w niej światła pełniła rolę morskiego znaku nawigacyjnego. W 1977 roku, kiedy zainstalowano w sopockiej wieży silne źródło światła widoczne z 17 mil morskich uzyskała miano latarni morskiej.